Odeszła do Pana S. Augusta Genowefa DĄBROWSKA (1933-2021)
Siostra Augusta urodziła się 22 listopada 1933 roku w miejscowości Grabowo pow. Sierpc woj. mazowieckie. Ochrzczona została w parafii Zawidz, a sakrament bierzmowania przyjęła w 1945 roku w Sierpcu diec. Płocka. Jej rodzicami byli Józef i Anastazja z domu Rólkiewicz. Miała 4 siostry i 3 braci. Rodzina była katolicka i w takiej wierze wychowali dzieci. Szkołę podstawowa i liceum ukończyła w Sierpcu.
S. Augusta była dumna ze swojego powołania religijnego i życia zakonnego. Uważała się za niegodną żeby zostać siostrą pasjonistką, ale pragnęła bardzo pójść za głosem powołania. Łaska Boża poprowadziła ją do furty klasztornej w Płocku, gdzie została przyjęta do Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek przez M. Stanisławę Żebrowską dnia 1 sierpnia 1952 roku. Pierwszą profesję zakonną złożyła 22 lutego 1955 roku, a profesję wieczystą 22 lutego 1960 roku. W latach 1955-1958 ukończyła WIK w Krakowie z uwzględnieniem przedmiotów katechetycznych, a następnie studiowała polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracowała, jako katechetka w Ciechanowie i w Dąbrowie Górniczej, gdzie była też przełożoną Wspólnoty Sióstr. Do Kanady wyjechała 2 października 1970 r., a w 1971 r. podjęła pracę w Polskim Instytucie Dobroczynności w Montrealu. Pracowała także w Polskiej Sobotniej Szkole im. Ignacego Paderewskiego w Montrealu, gdzie uczyła języka polskiego, historii, geografii i religii. W Instytucie pracowała pełniąc różne obowiązki (w aptece, w pralni, przy układaniu grafików oraz w kaplicy szpitalnej). W 25. rocznicę pracy, Dyrekcja Polsko – Kanadyjskiego Instytutu Dobroczynności podziękowała Siostrze Auguście za gorliwą i sumienną pracę w Instytucie. Po przejściu na emeryturę w 1999 roku pracowała w domu, służąc współsiostrom, jako kierowca i nadal pełniła posługę wolontariatu w kaplicy Instytutowej. W domu z uśmiechem i zaangażowaniem pomagała przy zwykłych, codziennych obowiązkach. W roku 2016 stan zdrowia s. Augusty znacznie się pogorszył. Przebywała kilka razy w szpitalu, po czym wracała do domu. Jednak po złamaniu nogi w 2017 i komplikacjach pooperacyjnych oraz braku poprawy, mimo rehabilitacji, potrzebowała całkowitej pomocy w codziennych czynnościach. 28 czerwca 2017 została przeniesiona ze szpitala do CHSLDP MCS (Polskiego Instytutu Dobroczynności w Montrealu. We wrześniu 2019 roku stan zdrowia Siostry bardzo się pogorszył. Przebywała na Intensywnej Terapii w szpitalu Santa Cabrini w Montrealu, podłączona do respiratora. Udało jej się pokonać ten stan i wróciła po 8 tygodniach do Instytutu. Siostra była całkowicie uzależniona od pomocy pracowników. Pracownicy odbierali Siostrę, jako osobę bardzo cierpliwą i łagodną, z której biła dobroć. Przez kolejne miesiące uczestniczyła w miarę możliwości w życiu Instytutu. Siostry przywoziły S. Augustę do ogródka przy klasztorze, gdzie odpoczywała w otoczeniu natury i towarzystwie Sióstr. W grudniu 2020 r. stan zdrowia znów się pogorszył z powodu postępujących chorób ogólnoustrojowych. Zmarła w piątek 12 marca 2021 r. w Instytucie w swoim pokoju, opatrzona sakramentem chorych. Były z nią Współsiostry oraz towarzyszyły jej modlitwa i miłość rodziny. Siostra Augusta była przemiłą osobą i gorliwą siostrą. Bardzo lubiła książki, czytała ich bardzo dużo, miała wielką wiedzę na tematy historyczne, była wielką czcicielką Matki Bożej, często można było ją spotkać z różańcem w ręku. Uwielbiała poezje, teatr i stare filmy. Kochała przyrodę i ludzi, którym poświęcała swój czas i cierpliwie ich słuchała. Była „Historią” Instytutu Dobroczynności Marie Curie-Skłodowskiej, gdzie pracowała z Polonią przez wiele lat. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się różańcem świętym w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Montrealu 17 marca 2021 r. o godz. 15.30, następnie odprawiona została msza święta. 18 marca 2021 r. o godz. 10.00 odprawiona została msza święta pogrzebowa w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Montrealu, po której złożono ciało Siostry Augusty w grobie Sióstr Pasjonistek na cmentarzu Św. Franciszka z Asyżu.
Wieczny odpoczynek…