Postulat

Postulat

„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje.” (J 15, 16)

Każda osoba, którą powołuje Bóg do życia konsekrowanego jest darem dla wspólnoty zakonnej. Aby prawidłowo odczytywać to Boże wezwanie oraz realizować je zgodnie z Bożym planem konieczne jest zapoznanie się z duchowością Zgromadzenia, charyzmatem oraz tym wszystkim co stanowi tożsamość wspólnoty pasyjnej.
Życie zakonne rozpoczyna się okresem tak zwanej formacji podstawowej. Ma ona na celu pomóc osobie powołanej w osiągnięciu pełnej dojrzałości duchowej.

Pierwszym etapem formacji podstawowej jest postulat, który zgodnie z naszym prawem zakonnym trwa rok. Przełożona generalna dla słusznej przyczyny może ten czas wydłużyć lub skrócić, nawet do sześciu miesięcy.
Kandydatkę do postulatu przyjmuje Przełożona generalna, a w razie jej nieobecności – zastępczyni, po czym przekazuje ją pod opiekę mistrzyni lub przełożonej domu na terenie którego będzie wprowadzana w życie zakonne. Postulat stanowi czas wstępnej próby oraz przygotowanie do zasadniczej formacji w nowicjacie. Jest to czas, w którym zarówno postulantka, jak i Zgromadzenie bada autentyczność powołania oraz predyspozycje konieczne do podjęcia trudów życia zakonnego. Postulantka pogłębia życie religijne, ćwiczy się w modlitwie, uczy się wykonywać prace domowe oraz poznaje charakter wspólnoty zakonnej .

W czasie trwania postulatu odprawia trzydniowe rekolekcje oraz comiesięczne dni skupienia w celu pogłębienia swej więzi z Bogiem. Upewniwszy się co do autentyczności swego powołania zwraca się z prośbą do Przełożonej generalnej i całej Wspólnoty o przyjęcie do nowicjatu: „Pod wpływem miłosiernej łaski Bożej przyszłam tu, by doświadczyć zakonnego życia. Proszę Was, Matko i Siostry, abyście mnie nauczyły naśladować Chrystusa Ukrzyżowanego, żyć w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie, trwać w modlitwie, czynić pokutę, służyć Kościołowi i wszystkim ludziom, a z Wami mieć jedno serce i jedną duszę. Chcę się nauczyć każdą chwilą życia dawać świadectwo Ewangelii, chcę poznać Waszą regułę i zachować prawo siostrzanej miłości.”