Od 100 lat w rękach Bożej Opatrzności

Nie sposób wyliczyć wszystkich łask, jakich od 13 lipca 1918 r. po dzień dzisiejszy otrzymywały i nadal otrzymują, najpierw Sł. Boża Józefa Joanna Hałacińska, a później jej duchowe córki – Pasjonistki. Tego dnia Stolica Apostolska wydała reskrypt pozwalający na założenie nowego zgromadzenia, w którym w sposób szczególny będzie rozważana Męka Pańska, a siostry wszystkie swoje modlitwy, prace i cierpienia będą ofiarowały jako wynagrodzenie za grzechy świata. Już wydarzenia będące u początków nowej wspólnoty zakonnej utwierdziły Matkę Józefę w przekonaniu, że do zmartwychwstania wiedzie droga przez krzyż. Najpierw borykała się z problemem znalezienia odpowiedniego miejsca dla nowego zgromadzenia. We wrześniu 1919 roku wspólnota pierwszych pasjonistek została życzliwie przyjęta przez abp. Antoniego Juliana Nowowiejskiego do diecezji Płockiej. Tu Opatrzność Boża czuwała, aby Zgromadzenie szybko się rozwijało. Po dwudziestu latach przyszedł krzyż II wojny światowej. Zamknięto nowicjat, wysiedlono siostry z klasztorów, niektóre trafiły do obozu.

Opatrzność Boża czuwała nad Założycielką, która cudem uniknęła aresztowania, a przedostawszy się do Warszawy, spędziła w Stolicy mroczne chwile Powstania Warszawskiego. Nadzieje na stabilizację i ponowny rozwój zgromadzenia bardzo szybko zostały rozwiane przez nową sytuację polityczną. W czasach reżimu komunistycznego siostry nie mogły podejmować pracy w szpitalach i szkołach, nie pozwalano także prowadzić własnych placówek oświatowych. Opatrzność Boża i w tej sytuacji przyszła z pomocą. Skoro pasjonistki miały trudności z prowadzeniem swojej misji w Ojczyźnie, zaczęły służyć Ukrzyżowanemu poza jej granicami, najpierw w Kanadzie i we Włoszech, przez dłuższy czas w Belgii, a później także na misjach w Kamerunie. W wolnej Polsce siostry odzyskały przedszkole w Mucharzu, powróciły do pracy w szkołach, przedszkolach i szpitalach, podjęły posługę na Białorusi, a w ostatnich latach także w Niemczech. Jako wotum wdzięczności za dar życia swojej Założycielki otworzyły Dom Opieki dla Osób Starszych w Strzemieszycach, który od samego początku miał więcej chętnych niż był w stanie pomieścić.

Zgromadzenie podjęło więc, dysponując niewielkimi środkami, decyzję o rozbudowie domu, po raz kolejny licząc na interwencję Opatrzności Bożej. Dom w Strzemieszycach jest dla Sióstr wyjątkowym miejscem, bo związanym z osobą Założycielki. Był pierwszym, nabytym na własność w listopadzie 1919 r. domem Zgromadzenia, w którym Matka Hałacińska redagowała pierwsze Konstytucje wspólnoty pasyjnej.

W 100. rocznicę otrzymania reskryptu całe nasze Zgromadzenie na czele z Przełożoną generalną Matką Agnes Jaszczykowską, dziękowało Bogu za Założycielkę, Sł. Bożą M. Józefę Hałacińską oraz za wszystkie dary, jakimi Bóg obdarzał każdą pasjonistkę na przestrzeni minionych 100 lat. Mszy św. dziękczynnej w kościele św. Anny w Warszawie-Wilanowie przewodniczył i homilię wygłosił Ks. Bp Michał Janocha. W skierowanym do wiernych słowie Kaznodzieja przypomniał postać Sł. Bożej M. Józefy. Zwrócił uwagę na mocny wpływ domu rodzinnego na kształtowanie się duchowości Matki Józefy. Wspomniał także o bardzo dynamicznym rozwoju zgromadzenia w pierwszych latach jego istnienia.

Po homilii Matka Agnes Jaszczykowska zapaliła jubileuszową świecę, a S. Ernesta Zielińska, Wikaria generalna odczytała Akt Dziękczynienia i Zawierzenia Zgromadzenia Chrystusowi Ukrzyżowanemu. Przed błogosławieństwem okolicznościowy list od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Pana Andrzeja Dudy odczytał Ks. Zbigniew Kras, Kapelan Prezydenta RP. Następnie Przełożona generalna Zgromadzenia podziękowała Księdzu Biskupowi i wszystkim uczestnikom uroczystości za wspólną modlitwę dziękczynną.

Jako jubileuszowy dar od Zgromadzenie zaproszeni goście otrzymali pamiątkowe krzyże z wizerunkiem Jezusa, na którym Matka Boża Bolesna zbiera cenne krople Chrystusowej Krwi. Takie ukazanie sceny śmierci Jezusa ma szczególne znaczenie dla Sióstr, ponieważ nawiązuje do słów Matki Założycielki, która mówiła, że „Pasjonistka pod krzyżem nie stoi bezczynnie, ale skwapliwie zbiera bezcenne krople Krwi Chrystusowej i bez przerwy podaje je Ojcu Niebieskiemu, jako okup za dusze ludzkie.”

Po każdej Mszy świętej parafianie oraz goście, którzy 15 lipca 2018 r. przybyli do wilanowskiej kolegiaty, mogli dowiedzieć się o historii Pasjonistek z tablic rozstawionych przed kościołem, wziąć udział w konkursie z nagrodami lub grze terenowej, napisać list do Sługi Bożej M. Józefy oraz poczęstować się jubileuszowymi smakołykami.

s. Regina Wiedro CSP

fot. Magda Mosur