Godzina Święta

s. Regina Wiedro
„A we wszystkie noce z czwartku na piątek dam ci uczestnictwo w tym śmiertelnym smutku, który odczułem w Ogrodzie Oliwnym. I żeby Mi towarzyszyć w tej pokornej modlitwie, którą zanosiłem wówczas do mego Ojca wśród wszystkich Moich udręczeń, będziesz wstawać między godziną jedenastą a północą, by w ciągu godziny klęczeć wraz ze Mną z twarzą pochyloną ku ziemi. A czynić to będziesz tak dla uśmierzenia gniewu Bożego, błagając o miłosierdzie tak dla grzeszników, jak dla złagodzenia w pewien sposób goryczy, którą czułem z powodu opuszczenia Apostołów, tak iż musiałem czynić im wyrzuty, że nie mogli czuwać ze Mną jednej godziny” – powiedział Pan Jezus do św. Małgorzaty Marii Alacoque. Wielki Czwartek jest tym dniem w roku liturgicznym, który w sposób szczególny uobecnia wydarzenia przywołane przez Jezusa w słowach skierowanych do mistyczki z XVII w. Jezusowa zachęta do rozważania Jego Męki, a szczególnie tych udręk, które miały miejsce w Ogrójcu dała początek nabożeństwu do Serca Pana Jezusa, zwanego Godziną Świętą. Ma ono charakter wynagradzający za grzechy własne i całego świata. To nocne czuwanie staje się okazją nie tylko do rozważania tajemnicy Męki Jezusa, ale także do ofiarowania Bogu zmęczenia, dodatkowego trudu wstawania w nocy za grzeszników oraz dusze w czyśćcu cierpiące. Wszystko to bardzo głęboko wpisuje się w duchowość i charyzmat Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek. Nic więc dziwnego, że z inicjatywy Matki Założycielki Józefy Hałacińskiej Godzina Święta stała się jedną z ważniejszych praktyk pokutnych w nowopowstającym zgromadzeniu pasyjnym. Godzinę Świętą w Domu Macierzystym Zgromadzenia w Płocku zazwyczaj prowadziła sama Założycielka, tylko sporadycznie, w przypadku nieobecności z racji podróży, zastępowała ją inna siostra. Początkowo siostry zbierały się na modlitwie w każdy czwartek, by miedzy godziną 23., a 24. rozważać wydarzenia z Ogrójca. Ze względu na kontemplacyjno-czynny charakter Zgromadzenia i rozwijającą się działalność apostolską w trudnych międzywojennych czasach, siostry fizycznie nie dawały rady na tak częste czuwania nocne. Trudno było się pogodzić Matce Założycielce z faktem, że w trosce o zdrowie sióstr, na wniosek Abpa Juliana Nowowiejskiego, Stolica Apostolska w 1938 r. złagodziła niektóre praktyki pokutne Zgromadzenia, między innymi ograniczyła coczwartkową Godzinę Świętą do jednej w miesiącu. Chociaż cierpiała z tego powodu to jednak przyjęła decyzję Kościoła jako wyraz woli Bożej, pocieszając się, że teraz siostry będą mogły więcej czasu poświęcić na służbę Chrystusowi obecnemu w chorych, ubogich i sierotach. Od tamtej pory wszystkie Pasjonistki zbierają się w klasztornych kaplicach w czwartek przed pierwszym piątkiem miesiąca oraz w Wielki Czwartek, aby w duchu ekspiacji uczestniczyć w Godzinie Świętej.
Godzinę świętą można odprawiać w kościele w obecności Najświętszego Sakramentu, ale również w jakimkolwiek innym miejscu; we wspólnocie lub prywatnie. Ważne jest, by w czasie tego nabożeństwa całym sercem zbliżyć się do Jezusowego Serca i rozmyślać nad Jego Męką i śmiercią lub nad Jego niepojętą miłością objawioną nam w ustanowieniu Najświętszego Sakramentu.