100 lat wstawiennictwa św. Józefa

7 października 2018 r. w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, Siostry ze Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek, dziękowały za 100 lat wstawiennictwa swego Patrona, św. Józefa. O godzinie 11.00 pod przewodnictwem Ks. prof. Krzysztofa Pawliny, Rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie została koncelebrowana Msza św. dziękczynna. Wszystkich uczestników Uroczystości serdecznie powitał Ks. prał. dr Jacek Plota, Kustosz Sanktuarium.

Ksiądz Rektor w kazaniu przypomniał, że Jubileusz ma dwa wymiary: wdzięczności i spojrzenia w przyszłość. 100 lat! – kontynuował kaznodzieja – ile sióstr dało swoje serce dla Jezusa w tym zgromadzeniu przez ten czas? Ile tam było gestów miłosierdzia, modlitwy i zjednoczenia z cierpiącym Panem? Ile w tych latach wydarzyło się spraw Bożych, ludzkich, nieznanych, ale i znanych? Ile w tej przestrzeni czasowej było radości, ale też smutków, a niekiedy nawet boleści? I może warto parafrazować Karola Wojtyłę – kontynuował Ksiądz Rektor – „tylu ludzi przeszło przez serce tego Zgromadzenia”. Ludzkie sprawy, ludzki ból, ludzkie łzy. I to wszystko jest niesione w sercu tego Zgromadzenia. I za to serce, które nie miało zawału i ciągle pulsuje miłością, chcemy dzisiaj Panu Bogu podziękować. Ale jubileusz to też spojrzenie w przyszłość. Podnosimy więc oczy ku przyszłości w Sanktuarium św. Józefa, Opiekuna Pana Jezusa. Przecież w Jego cieniu Pan Jezus przygotowywał się do swojej misji. Dobre miejsce żeście wybrały – zwrócił się Kaznodzieja do Pasjonistek – aby po 100 latach Zgromadzenia z tego miejsca spojrzeć w przyszłość. I w cieniu świętego Józefa uczyć się patrzeć na pragnienia Pana Jezusa żyjącego w świecie dziś i zobaczyć Jego oczy.
Co zamierzasz zrobić z moim wzrokiem? Takie pytanie kieruje dzisiaj Jezus, do was, Pasjonistek. Co zamierzasz zrobić? Cierpieć? Płakać? To pytanie jest dzisiaj dla was, drogie siostry, na pograniczu setnej rocznicy bardzo ważne. To od waszej odpowiedzi na te oczy pytające zależy przyszłość Zgromadzenia i przyszłość każdej z was – kontynuował Ksiądz Pawlina. Nie chodzi o cierpiętnictwo, w którym się nieraz zakonserwujemy i bardzo dobrze jest nam cierpieć. Chodzi o miłość, która się spieszy pomóc Chrystusowi idącemu na Kalwarię.
Być Pasjonistką nie oznacza tylko uczestniczyć w Pasji, czyli w cierpieniu Jezusa. Być Pasjonistką oznacza mieć pasję, czyli entuzjazm służenia innym! – podkreślił kapłan. Rozważając znaczenie obrączki, którą każda z Sióstr od chwili ślubów wieczystych nosi na palcu prawej dłoni, Kaznodzieja pozostawił uczestników Uroczystości z pytaniem – Dla kogo ty żyjesz?

Po Komunii świętej S. Ernesta Zielińska – Wikaria Generalna odczytała Akt zawierzenia Zgromadzenia świętemu Józefowi. Na koniec Mszy Matka Agnes Jaszczykowska – Przełożona Generalna Zgromadzenia podziękowała Kapłanom, Siostrom oraz wszystkim przybyłym na Uroczystość, za wspólną modlitwę w tym szczególnym miejscu. Oprawę muzyczną Mszy św. przygotowała p. Natalia Knyziak, organistka z parafii św. Anny w Warszawie-Wilanowie wraz Siostrami Pasjonistkami.

Siostry dziękowały św. Józefowi za opiekę także podczas Mszy świętych o godz. 6.30, 8.00, 9.30, 12.30 i 16.00, angażując się czynnie w liturgię oraz dzieląc się w krótkim słowie charyzmatem Zgromadzenia. Po każdej Mszy świętej doświadczały ogromnej życzliwości parafian.